همه ما می دانیم که قهوه می تواند خواب ما را به تعویق بیاندازد و حداقل برای خانم ها به عنوان یک حمایت عاطفی عمل کند. برخی ادعا می کنند که مصرف قهوه و شکلات می تواند در افزایش هوش فرد نیز موثر باشد.
در این زمینه تحقیقاتی انجام شده که این کاربرد قهوه را مورد بررسی قرار می دهند. تا انتها با ما همراه باشید تا پاسخ این سوال را بیابیم.
قهوه و کاکائو: ارتباط شیمیایی برای سلامت مغز!
زمانی که به ماده شیمیایی مشترک در قهوه و کاکائو فکر می کنیم، کافئین اولین چیزی است که به ذهنمان می رسد. همه ما تمایل داریم تا از تمام مزایای مصرف کاکائو، قهوه و یا شکلات بهره مند شویم؛ در این زمینه گزارش های مختلفی در مورد فلاونوئیدها انجام شده است. با این حال، قهوه و شکلات هر دو حاوی یک ماده شیمیایی هستند که قادر است توانایی شناختی ما را تقویت کرده و از مغز ما محافظت کنند.
قهوه به عنوان یک بهبود دهنده و محافظت کننده!
قهوه حاوی 6 ماده فعال است که همگی به طور متفاوت در سلامت مغز ما نقش دارند. کافئین یکی از آنهاست. این 6 ماده شیمیایی را در قسمت زیر معرفی می کنیم:
1. کافئین
این ماده حاوی یک آلکالوئید به نام متیل اکسانتین است. اعتقاد بر این است که این ماده شیمیایی موجود در کافئین باعث اختلال در گیرنده های آدنوزین یا گیرنده هایی که به ما می گویند چه موقع بخوابیم، می شوند. این وقفه از سیستم عصبی مرکزی نشات می گیرد. در حقیقت، آن چیزی است که هوشیاری موقت، تمرکز و حافظه بهتر را بعد از نوشیدن یک فنجان قهوه ارائه می دهد. این اختلال همچنین به دوپامین اجازه می دهد بیشتر در سیستم بماند و ما را با مقدار ثابتی از احساس خوب همراهی می کند. با این حال، افراط در نوشیدن قهوه نیز می تواند منجر به تحریک پذیری و عصبی شدن فرد شود.
2. اسید کلروژنیک
این یک ماده شیمیایی است که در دانه های قهوه سبز یا دانه های غیر بوداده قهوه یافت می شود. پس از اینکه دانه ها برشته شدند، اسید کلروژنیک عملا از بین می رود. بسیاری بر این باورند که این ماده شیمیایی در کاهش جذب کربوهیدرات در سیستم گوارشی ما، کاهش قند خون و تولید انسولین موثر است. برخی مطالعات بر روی موش‌ها نیز توانایی کاهش جذب و ذخیره سازی چربی را نشان داده اند.
3. کوئینیک اسید
این اسید توسط تجزیه اسید کلروژنیک طی فرآیند برشته شدن تولید می شود. این ماده در تولید تریپتوفان و نیکوتین آمید، که برای ترمیم DNA ضروری هستند و برای روده نیز مفید است. زمانی که با باکتری های شکمی ترکیب می شود، می تواند به خوبی به هر یک از آنها نیز تبدیل شود.
4. کافئیک اسید
دانشمندان بر این باورند که برخی از ویژگی های آنتی اکسیدانی قهوه از این اسید سرچشمه می گیرد. کافئیک اسید بخشی از خانواده پلی فنول است. این خانواده به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی مشهور هستند.
5. کوئرستین
این ماده در خواص آنتی اکسیدانی، ضد سرطانی، ضد ویروسی و ضد التهابی قهوه دخیل است. علاوه بر این این ماده برای جلوگیری از فروپاشیدگی چربی رادیکال های آزاد به رسمیت شناخته می شود که با این کار می تواند به لخته شدن خون، جریان یافتن مواد مغذی از طریق دیواره‌های رگ های خونی و تحریک تشکیل توده میتوکندری کمک کند.
6. Phenylindane
اخیراً مشخص شده است که این ماده شیمیایی به عنوان یک مهار کننده دوگانه بر روی دو پروتئین اصلی یعنی آمیلوئید B و تاو که به بیماری های آلزایمر و پارکینسون مرتبط هستند، عمل می کند. این پروتئین ها با هم کار می کنند تا پلاک هایی در سلول های عصبی مغز ایجاد کرده و سپس سیناپس هایی که فرایند ارتباط بین نورون ها را به هم وصل می کند را به هم متصل می کنند. آمیلوئید B سمی می شود و از پروتئین های تاو تغذیه می کند تا یک حلقه سمی ایجاد کند که سلول های عصبی را می کشد یا بیمار می کند. این به طور موثری عملکرد نورون ها را خاموش می کند تا به شما امکان پردازش اطلاعات، برقراری ارتباط، دسترسی به حافظه و سایر موارد را بدهد.
کوکتل قهوه برای بهبود شناخت!
در حالی که مواد شیمیایی فعال که در قسمت بالا نام بردیم، هر کدام دارای صفات مشخصی تشخیص داده شده اند، نحوه جمع شدن آنها با همدیگر و یا اینکه چگونگی موثرترین عملکرد آنها، همه در حال مطالعه هستند. مطالعات مختلف، همبستگی های احتمالی را مشخص کرده اند.
در مورد Phenylindane و مهار دو پروتئین مرتبط با بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون، یک مطالعه جدید یک عامل جالب را نشان داد.
این مطالعه نشان داد که هر چه فرآیند برشته کردن و یا بو دادن دانه قهوه طولانی تر شود، Phenylindane بیشتری تولید می شود.
با این تفاسیر قهوه بو داده تیره حاوی بالاترین غلظت این ماده است. اما به نظر نمی رسد که کافئین دار بودن یا کافئین دار نبودن قهوه، عاملی برای اثربخشی آن باشد.
یک مطالعه دیگر شامل ویژگی های ترکیبی کافئیک اسید و کلروژنیک اسید بر هوش و توانایی محافظت از مغز ماست. ایکوکو میوکی و تیم وی در گروه نوروبیولوژیولوژی پزشکی دانشگاه اوکایاما یک مطالعه درباره کافئیک اسید و کلروژنیک اسید روی روتنون انجام دادند. روتنون یک مهار کننده میتوکندری است که می تواند باعث آزاد شدن سموم شود.
دانشمندان به موش های آزمایشگاهی روتنون تزریق کرده و سپس برای آزمایش اثرات، آنها را با کافئیک اسید و کلروژنیک اسید درمان کردند. آنها کشف کردند که اسیدها پاسخ آنتی اکسیدانی سلول های گلیال را افزایش می دهند و از این طریق مانع ایجاد اختلال در مغز می شوند.
به طور کلی، مواد شیمیایی غالب موجود در قهوه و یا مواد مرتبط با کافئین به افزایش عملکرد شناختی کمک می کنند و از نورون ها از طریق یک واکنش آنتی اکسیدانی محافظت می کنند و التهاب را کاهش می دهند. هر چه نورون های ما سالم تر باشد، می توان در ایجاد ارتباطات و یادگیری جدید، انعطاف پذیری بیشتری داشته باشیم.
شکلات هوش ما را افزایش می دهد!
شکلات، به ویژه شکلات های تلخ یا کاکائو، همه مزایای فوق العاده ای دارند که ما از کافئین به دست می آوریم. به علاوه، وجود خانواده فلاونوئیدها مزیت های دیگری نیز به آن می افزاید. فلاوانول ها هم به عنوان ضد التهاب و هم آنتی اکسیدان عمل می کنند.
فلاونوئیدها می توانند از سد خونی مغزی عبور کرده و خود را در مناطقی از مغز مانند هیپوکامپ، کورتکس یا قشر خاکستری مغز، مخچه و یا استریاتوم که بر یادگیری و حافظه تأثیر می گذارد، ذخیره کنند. فلاونوئیدها می توانند به طور مستقیم با نورون ها و سیناپس های موجود در مغز ارتباط برقرار کنند. این ارتباط برای حفاظت و افزایش تولید پروتئین به منظور ایجاد نورون های جدید و یا حفاظت از پروتئین های قدیمی، مفید است. این توانایی در پیشگیری از بیماری آلزایمر یا پارکینسون نیز موثر واقع می شود.
محققان قبلاً ثابت كردند كه فلاونوئیدها بر سلامت قلب و عروق می افزایند. گردش خون سالم نه تنها برای بدن، بلکه برای رشد و سلامت مغز ما نیز ضروری است.
یک مطالعه به دنبال بررسی تأثیر کاکائو بر عملکرد شناختی ما در حوزه توجه، حافظه و عملکرد اجرا شد. والنتینا سوچی از دانشگاه لاکویلا ایتالیا این مطالعه را رهبری کرد. او و گروهش مطالعات گذشته متفاوتی را مورد بررسی قرار داده و نتایج را تجزیه و تحلیل کردند.
این نتایج عبارتند از:
- شکلات تیره می تواند درست همانند قهوه، باعث بهبود فوری عملکرد شناختی شود.
- مقادیر بالای فلاوانول موجود در شکلات تیره نشان دهنده بهبود حافظه کاری و زمان واکنش است.
- پردازش اطلاعات بصری با سطح بالای فلاوانول بهبود یافته است.
- توانایی شناختی سودمند در انجام وظایف مربوط به کمبود خواب (در زنان) نشان داده شده است.
- فلاونول های شکلات تلخ در مقایسه با نوشیدنی های لبنی شکلاتی یا سایر نوشیدنی های کم فلاوانول پیشرفت های شناختی قوی تری دارند.
- در همه موارد، گردش قلب و عروق در مغز و برخی از نشانه های مقاومت به انسولین از جمله مواردی است که بهبود یافته است.
- هیچ نشانه ای از تغییرات رفتاری ناشی از مصرف کاکائو وجود ندارد.
یكی از مهمترین فاكتورها برای یادآوری این است كه این مزایا در شکلات تیره قوی ترین بوده و هرچه درصد كاكائو بیشتر باشد، بهتر می شود. نوشیدنی های کاکائویی همچون شیر کاکائو، با توجه به دارا بودن فلاونول کمتر، اثرات بهبود شناختی کمتری نیز دارند.
سخن پایانی
دانشمندان به تحقیق در مورد این سوال که "آیا قهوه و شکلات می توانند هوش ما را افزایش دهند؟" ادامه می دهند. نتایج، از جنبه های مختلف بسیار امیدوار کننده است. در حالی که این مطالعات تازه آغاز شده است و متغیرهای زیادی برای در نظر گرفتن وجود دارد، این می تواند خبر خوبی برای عاشقان کاکائو و یا شکلات تلخ و قهوه باشد. اما دقت کنید که مصرف را در تعادل نگه دارید، چرا که مصرف بیش از حد هر چیزی، عوارض جانبی خاص خود را به همراه خواهد داشت. در صورتی که جزء کسانی هستید که قهوه را دوست ندارید، چای سیاه نیز می تواند مزایایی برای تقویت مغز شما داشته باشد.
منبع: سلامت مغز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر