پیری چیزی نیست که ما مشتاقانه
منتظرش باشیم و یا آن را پیش بینی کنیم. ممکن است ما مشتاقانه منتظر تجربیات،
دانش، بلوغ و خردی باشیم که با سال ها زندگی حاصل می شود، اما مطمئنا منتظر رسیدن
به سال های پیری عمرمان نیستیم. بازه پیری ما براساس ژنتیک، سلامت عمومی و مراقبت
های شخصی کمی متفاوت است، اما چیزی که در نهایت مهم است این است که همه ما بالاخره
پیر خواهیم شد و به آن سن و سال خواهیم رسید.
پیش از این، علم ثابت کرده بود که ما پس از به دنیا آمدن کم کم روند
پیر شدن را آغاز می کنیم و ما پیری را یک اتفاق پیش رونده مداوم در طول زندگی خود
می دانستیم. اما اکنون محققان می گویند که مطالعات آنها حاکی از آن است که بدن ما
در 3 دوره و شیفت مختلف روند پیری را طی می کند.
در این مطلب به بررسی بیشتر و نتایج تحقیقات در این مورد خواهیم
پرداخت، با ما همراه باشید.
جمعیت در حال
رشد
در حالی که زندگی را پشت سر می گذاریم، معمولا به این فکر نمی کنیم که
سنین غالب اطرافیان ما چه تاثیری بر روی جهان دارد. در حال حاضر، موضوع افزایش
افراد بالای 60 سال باعث شده تا سازمان جهانی بهداشت یک استراتژی و برنامه عملی
جهانی پیری و سلامت تدوین کند. سازمان جهانی بهداشت مقاله ای در مورد نیاز
پرداختن به این نگرانی و موضوعات مختلف مرتبط با داشتن یک جمعیت سالخورده در حال
توسعه منتشر کرده‌است.
- براساس گزارش این
سازمان، در سال ۲۰۱۵، ما ۹۰۰ میلیون نفر افراد بالای ۶۰ سال سن داشتیم. انتظار می رود این مقدار تا
سال ۲۰۵۰، با رشد ۲ میلیارد نفری همراه باشد.
- امروزه ۱۲۵ میلیون
نفر هستند که ۸۰ سال سن دارند. در سال ۲۰۵۰، این مقدار به ۴۳۴ میلیون نفر در
سراسر جهان می رسد.
- اکثریت جمعیت مسن در
کشورهای طبقه فقیر و متوسط زندگی خواهند کرد.
- کشورهای ثروتمند قبلاً
این تغییر را تجربه کرده اند و نسبت به کشورهای کم درآمد زمان بیشتری برای
تعدیل آن دارند. برخی از آن ها فقط 20 سال فرصت دارند تا این تنظیم را اعمال
کنند.
از بعضی جهات، داشتن توانایی زندگی طولانی تر مزایای بسیاری دارد. با
داشتن عمری طولانی تر، سال های بیشتری برای یادگیری تجارت یا سرگرمی جدید فرصت
موجود خواهد بود. همچنین سالخوردگان می توانند در اختیار خانواده هایشان باشند تا
در بزرگ کردن نوه هایشان به فرزندان خود کمک کنند. این سناریو به یک عامل مهم یعنی
سلامت آنها بستگی دارد.
استراتژی سازمان
جهانی بهداشت
به همین دلیل است که سازمان جهانی بهداشت در حال
توسعه برنامه‌ای برای کمک به بهبود انتقال جمعیت مسن است. تعصباتی در برابر افراد
مسن به عنوان افراد ضعیف، کم تر آگاه، باری سنگین و... هنوز هم وجود دارد. بسیاری
از کشورها برنامه ای مؤثر برای استقلال این گروه های قدیمی ندارند. به علاوه، این
افراد در سراسر جهان پراکنده اند.
استراتژی جهانی سازمان جهانی بهداشت برای حل برخی مسائل کلیدی:
- تاکید بر اهمیت
سالخوردگی تا حد ممکن و تصویب برنامه هایی برای اطمینان از وجود این روش ها
- هماهنگی با مراقبت های
بهداشتی و سلامتی برای بهبود حال افراد مسن
- ایجاد سیستم های مراقبت
طولانی مدت
- مبارزه با پیش داوری سن
گرایی، امکان استقلال و حمایت از پیری سالم در همه دولت ها
- بهبود درک مسائل مربوط
به پیری از طریق تحقیق، مشاهده، مطالعات و دلسوزی
اینها اهداف مهمی هستند و برای تغییر چشم انداز به سمت پیری و تشویق
سلامت بهتر در طول فرآیند سالخوردگی، ضروری هستند. این طرح به نسل های مسن تر
اجازه می دهد تا رشد کنند و به مشارکت در جامعه ادامه دهند.
سن بدن ما چگونه
است؟
هنگام بحث در مورد پیری، ما تمایل داریم دیدگاه خود را نسبت به کسانی
که ۶۰
ساله و یا بیشتر هستند، محدود کنیم. پیری یک فرآیند است و نحوه مراقبت ما از
خودمان در طول زندگی یک عامل است که بر میزان تاثیر این فرآیند بر سلامت ما تاثیر
می گذارد. درک آنچه که باید به عنوان یک قسمت عادی پیری در نظر گرفته شود، ضروری
است تا از علائم اولیه غافل نشده و یا نادیده گرفته نشوند. هم چنین ضروری است که
درک کنیم در حالی که پیری بخشی طبیعی از زندگی است، هنوز گزینه هایی وجود دارد که
ما می توانیم تا آنجا که ممکن است سلامت مان را حفظ کنیم.
مراحل پیری
شاید به شما گفته شده باشد که پیری یک روند پایدار است. ما درست بعد از
20 سالگی، زمانی که در توانایی های جسمی و روحی خود به اوج خود رسیده ایم، در حال
پیر شدن هستیم. اخیراً دانشمندان کشف کرده اند که ممکن است این گونه نباشد. درعوض،
ما سه علامت مشخص در طول عمر خود داریم که روند پیری را آغاز می کنند.
گزارشی در طب طبیعت، شناسایی پروتئین های خاص در پلاسمای خون ما را
نشان می دهد، که تغییرات در مراحل خاصی از زندگی ما را نشان می دهد. بنوایت لاهالیر و همکارانش در دانشگاه استنفورد، این فرضیه را مبنی بر اینکه پیری را
می توان از چندین مطالعه اولیه تشخیص داد، پایه گذاری کردند. این مطالعات نشان
داده اند که با دادن خون جوان تر به موش های پیر، می توان روند پیری بافت های خاص
را تغییر داد.
یک مطالعه خاص که توسط Geraldine Gontier و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا انجام شد، حاکی
از آن بود که آنها یک آنزیم خاص را شناسایی کرده بودند که با افزایش سن، جهش یافته
و بر سلامت قلب و توانایی شناختی ما تأثیر می گذارد.
این امر باعث شد بنوایت لاهالیر و همكارانش این گونه تصور كنند كه باید
چارچوب خاصی از زمان وجود داشته باشد كه در آن روند پیری آغاز می شود و این مغایر
با این عقیده است که می گوید پیری یک روند ثابت است. آنها 2925 پروتئین پلاسمائی
خون مختلف را از 4.263 فرد 18 تا 95 ساله اندازه گیری کردند. چیزی که آن ها کشف
کردند این بود که در دوره های خاص، امواج تغییرات در پروتئین های پلاسما وجود
داشت. این سنین تقریباً از اواسط دهه 30، اواسط دهه 60 و اواخر دهه 70 بود.
چرا این موضوع
مهم است؟
شناسایی این نشانگرها در آزمایش های بعدی که می تواند افراد را در صورت
پیر شدن سریع تر یا کندتر از سن فیزیکی آنها آگاه سازد، ضروری است. با این کار
شخصی که ممکن است سریع تر از روال معمول پیر شود، قابل شناسایی است. این می تواند
به این افراد اجازه دهد که در مراحل قبل، تغییرات خاصی در سبک زندگی خود ایجاد
کنند. همچنین این می تواند از چشم پوشی پزشکان از علائم و یا نشانه های خاصی نیز
جلوگیری کند.
پروسه پیری قابل
انتظار
شما باید در مورد سلامتی خود فعال باشید. علاوه بر این، هنگامی که به
نظر می رسد در برخی از موارد همانند گذشته عملکرد خوبی ندارند، نباید از یک تفکر
انتقادی استفاده کنید. سرزنش کردن همه این ها و تفسیر همه این عوامل به عنوان
نشانه ای از پیری و سپس نادیده گرفتن آنها ممکن است بهترین جواب ممکن نباشد. پیری
یک روند کند و تدریجی است. ممکن است با گذشت زمان متوجه محدودیت های کمی در
عملکردهای خاص شوید.
به عنوان مثال هر دو چشم تان را در
نظر بگیرید، اگر یک کدام رفتار متفاوتی نسبت به دیگری داشته باشد، به احتمال زیاد
به سن و سال مربوط نمی شود.
فراتر از موهای خاکستری، باید چه چیزی را به عنوان بخشی از پروسه پیری
انتظار داشته باشیم؟ در قسمت زیر به برخی از این انتظارات می پردازیم.
اثرات پیری بر
روی بدن
·
تغییرات بینایی
در حدود 40 سالگی، بیشتر افراد احساس می کنند دید چشم شان کمتر شده و
نیاز به عینک مطالعه دارند.
در حدود سنین 60 سال احتمال ابتلا به آب مروارید، افزایش می یابد.
در مقایسه، در گلوكوم یا دژنراسیون ماکولا، بیماری چشم بیشتر مربوط به
مسائل بهداشتی است نه پیری.
·
تاخیر در شنیدن یا سنگینی
گوش
در حدود 60 سالگی، حدود 30٪ از افراد و عمدتاً مردان، ممکن است دچار
مشکل شنوایی شوند.
·
کاهش قدرت و استقامت
ما به تدریج با افزایش سن، وزن و انعطاف پذیری ماهیچه را از دست می دهیم.
این فقط به بازو و ماهیچه های پای ما ختم نمی شود، بلکه قلب و دیگر اندام ها را
نیز شامل می شود. در نتیجه، ما در هنگام پیری حتی استقامت مان را هم از دست می دهیم.
حفظ تمرینات قلبی و استقامتی می تواند به میزان قابل توجهی تاثیر این موضوع را
در زندگی شما کاهش دهد.
·
سفتی شریان ها
از دست دادن انعطاف پذیری شریان ها و سفت شدن آنها معمولا منجر به
فشار خون بالا می شود. ترک سیگار، ورزش کردن و داشتن یک رژیم غذایی سالم می
تواند این را به حداقل برساند.
·
کم خونی و کمبود ویتامین
کم خونی منجر به خستگی می شود. بسیاری از افراد 65 ساله و مسن به کمبود
آهن مبتلا می شوند و دچار کم خونی می شوند. از طریق رژیم غذایی یا از مصرف مکمل
های آهن می توانید با این مورد مقابله کنید.
·
پوست
در سنین حدود 40 سالگی، کلاژن موجود در بدن ما شروع به کاهش می کند.
این باعث می شود پوست استحکام خود را از دست داده و بیشتر مستعد خشکی، عفونت و چین
و چروک باشد. رژیم غذایی، نوشیدن آب زیادی، ترک سیگار، مرطوب کردن پوست و مراقبت
از زخم ها می تواند این موارد را به حداقل برساند و سرعت تجزیه کلاژن را کاهش دهد.
·
استحکام مفاصل و استخوان ها
در روند پیری مفاصل ما کم کم شروع به از دست دادن مواد معدنی ضروری
لازم برای حفظ قدرت می کنند. زین پس آنها در برابر شکستی ها مستعد تر و شکننده تر
خواهند شد. مصرف مکمل کلسیم و ویتامین D در
کنار تمرینات وزنه برداری می تواند این امر را به حداقل برساند و یا میزان بدتر
شدن این روند را کاهش دهد.
و اما سخن
پایانی
درست است که پیری روالی است که بالاخره باید طی کنیم، اما در نهایت به
یاد داشته باشید که سن فقط یک عدد است، این شما هستید که با رفتارها و عادات سبک زندگی
چگونگی روند پیری را تعیین می کنید. تا حد امکان از سلامتی خود مطمئن شوید و سعی
کنید با روش های ممکن تا حد امکان روند پیری و کهن سالی را به تعویق بیندازید.
منبع: اثرات پیری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر